ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ: Όταν ακούς ''Ανάπτυξη'' πήγαινε τοίχο-τοίχο...

Τις προάλλες έπρεπε να πάω για μία δουλειά στην ευρύτερη περιοχή των Μεγάρων. Είχα επισκεφθεί αρκετές φορές για δουλειές τη συγκεκριμένη περιοχή. Πάντα η δυτική Αττική μου απέπνεε ένα λυρισμό, μου εξέπεμπε το ρόγχο μιας ομορφιάς που αντέχει να υπάρχει κρυμμένη στις λεπτομέρειες. Ένα τοπίο λαβωμένο από τον άνθρωπο. Μία περιοχή, ένα πουλί που πετά μέσα σε βιομηχανικά τέρατα, δυιλιστήρια, ναυπηγεία, ο ρομαντικός οικισμός, βόλτες παλιές ερωτευμένων φαντασμάτων στα ακρογιάλια. Λουτρόπυργος, Νεράκι, Πάχη, Νέα Πέραμος, Αγία Τριάδα, Ήρεμο Κύμα......

Χαθήκανε τα πάντα πια; Περάσαμε τα τείχη που μας χωρίζανε από τον πιο βρώμικο, τον πιο αλλοτριωμένο εαυτό μας; Μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε την πορεία μας;